SANSEWIERIE

Sansewierie

Sansewierię (wężownicę) śmiało można określić jako feniksa wśród roślin pokojowych. Jeszcze kilka dekad temu uprawiano ją powszechnie w domach, instytucjach użytku publicznego i biurach. Ustawiano ją w pomieszczeniach, żeby było „coś zielonego”. Była poniekąd kojarzona z poprzednią, betonowo-kartkową epoką. Spowszedniała, ludzie napatrzyli się na nią. Zaczęła znikać z mieszkań. Jednak moda na sansewierie powróciła w ostatnich latach z nawiązką. Obecnie uchodzi za jedną z najmodniejszych roślin pokojowych. Dekoruje się nią zarówno tradycyjne, jak i nowoczesne wnętrza. Urzeka wyglądem, silnym wzrostem i łatwością uprawy.

Różne formy sansewierii

Najbardziej popularna forma sansewierii ma proste, sztywne, mieczowate liście w różnych barwach zieleni. Z uwagi na ich kształt roślinę nazywa się „językiem teściowej” (nieco krzywdzące). W sprzedaży dostępne są także odmiany o liściach z żółtymi obrzeżami oraz o liściach krótkich, ale szerokich. Na uwagę zasługuje oryginalna wężownica cylindryczna. Rośliny warto uprawiać w kanciastych, szerokich donicach, wtedy efektownie rozrastają się.
Znoszą trudne warunki i suszę. Zaszkodzić im może jedynie brak światła (znoszą półcień), mróz oraz nadgorliwość (zbyt obfite i częste podlewanie). Nazwę nadano roślinie na cześć Raimondo di Sangro (1710-1771), włoskiego księcia San Severo.